第二天,玲瓏跑過來對我說:“四少,這是鎮南王世子送來的信.”
jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj♂♀jjjjjjjjjjjj♂♀
oooooooooooooooooooooooo♂♀o♂♀ooooooo♂♀o♂♀
yyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy♂♀yyyyy♂♀yy♂♀yyyyyy♂♀
我接過信,封麵上麵寫著♂♀ddd吾dddd♂♀♂♀ddd愛dd♂♀
ccccccccccccccccccc♂♀cccccccccccccc♂♀ccccccccc♂♀
eeeeeeeeeeeeeeeeeeee♂♀eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee♂♀
jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj♂♀jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj♂♀
oooooooooooooooooooooooo♂♀ooooo夕oooooo收oooo♂♀
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn♂♀nnnnnnnnnnnnnnn♂♀
cccccccccccccccccccccccccccc♂♀cccccccccc♂♀
eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee♂♀eeeeee♂♀
99999999999999999999999999999999♂♀99♂♀
22222222222222222222222222222222222♂♀
我打開信封裏麵是一首當代詩:
“是誰
那皎潔冰清的眼睛
俘虜了我遊蕩頑劣的心
是誰
那溫柔纏綿的眼睛
激勵我廷快樂地前行
是你呀
你這可愛的精靈
我以為你善解人意心地明朗
如若沒有你
這美妙的精靈
試燈也無意思
踏雪也沒心情
如若沒有你
這活潑的精靈
世界將合上眼睛
愛你的人獻上這美麗是章句為你歌頌
是呀!隻有他才深知我意呀,我想把昨天的那首詩送給他,我寫好後叫來玲瓏為我送信。